Bëhem lakmitare gjithmonë kur përballem me tema delikate dhe të ndjeshme, në një mënyrë apo tjetër! Sidomos në pjesëza të ndryshme ku unë ndjehem e përfshirë mendërisht dhe emocionalisht.
Të akumulosh të gjitha mendimet, imagjinatën dhe idetë për konceptin ndaj “të riut” në specifikë, është sikur të zgjedhësh një ngjyrë e cila posedon mijëra nuanca.

Të rinjtë qenësojnë me shumë brishtësi, ku kjo gjë i bën ata të ndjeshëm ndaj të ashtuquajturave “rreziqe”. Ata janë të prirur nga vetë natyra e tyre të joshen nga të papriturat që kjo botë u ofron, ata ndjejnë se kanë afinitet të përballen medoemos me të gjitha gjërat që kryqëzojnë rrugën e tyre, jo gjithmonë ky vetëbesim (ndonjëherë edhe i tepruar) sjell rezultate të dëshiruara.    

Të rinjtë janë ata të cilët fusin veten e tyre në një humnerë dhe po të njëjtit që zgjatin një litar për t’u ngjitur lart…

Realiteti është shija më e idhët për ta, por kafeja më e mirë për t’i vetëdijësuar.

Si artistë të një bote më të mirë, ata krijojnë me guxim vizione të reja në mes të errësirës dhe u japin jetë ideve që të tjerët ndoshta do t’i shihnin si të pamundura.

Në shoqëritë moderne, të rinjtë përballen me sfida të shumta: pritshmëritë e larta nga familja dhe shoqëria, vështirësitë ekonomike, mungesa e mundësive dhe ndonjëherë një mjedis që nuk i inkurajon të mendojnë ndryshe. Pavarësisht këtyre pengesave, shumë të rinj arrijnë të mbeten burim energjie dhe kreativiteti. Ata sjellin ide të reja, sfidojnë normat dhe punojnë për një të ardhme më të mirë.
Por kjo ngrohtësi nuk është gjithmonë e lehtë për t’u ruajtur. Acarin e krijojnë jo vetëm pengesat e jashtme, por edhe dyshimet e brendshme, frika e dështimit dhe ndjenja se ndonjëherë bota është shumë e ftohtë për të ndier diellin. Rinia kërkon përkushtim – kërkon besim në vetvete, kërkon qëndrueshmëri dhe një shpirt të etur për të mos u dorëzuar para realitetit të ngrirë.
Rinia është periudha ku njeriu ka mundësinë të ndërtojë të ardhmen e tij, të ndjekë pasionet dhe të përpiqet për një jetë më të mirë. Edhe pse realiteti shpesh mund të jetë i vështirë, forca, kreativiteti dhe vendosmëria e të rinjve janë ato që e bëjnë të mundur ndryshimin. Një i ri që nuk dorëzohet, pavarësisht sfidave, është si dielli që ngroh edhe në dimrin më të ashpër – një burim shprese dhe energjie për veten dhe për të tjerët.

RINA RAMADANI- Psikologji

Rina Ramadani

Bëhem lakmitare gjithmonë kur përballem me tema delikate dhe të ndjeshme, në një mënyrë apo tjetër! Sidomos në pjesëza të ndryshme ku unë ndjehem e përfshirë mendërisht dhe emocionalisht.
Të akumulosh të gjitha mendimet, imagjinatën dhe idetë për konceptin ndaj “të riut” në specifikë, është sikur të zgjedhësh një ngjyrë e cila posedon mijëra nuanca.

Të rinjtë qenësojnë me shumë brishtësi, ku kjo gjë i bën ata të ndjeshëm ndaj të ashtuquajturave “rreziqe”. Ata janë të prirur nga vetë natyra e tyre të joshen nga të papriturat që kjo botë u ofron, ata ndjejnë se kanë afinitet të përballen medoemos me të gjitha gjërat që kryqëzojnë rrugën e tyre, jo gjithmonë ky vetëbesim (ndonjëherë edhe i tepruar) sjell rezultate të dëshiruara.    

Të rinjtë janë ata të cilët fusin veten e tyre në një humnerë dhe po të njëjtit që zgjatin një litar për t’u ngjitur lart…

Realiteti është shija më e idhët për ta, por kafeja më e mirë për t’i vetëdijësuar.

Si artistë të një bote më të mirë, ata krijojnë me guxim vizione të reja në mes të errësirës dhe u japin jetë ideve që të tjerët ndoshta do t’i shihnin si të pamundura.

Në shoqëritë moderne, të rinjtë përballen me sfida të shumta: pritshmëritë e larta nga familja dhe shoqëria, vështirësitë ekonomike, mungesa e mundësive dhe ndonjëherë një mjedis që nuk i inkurajon të mendojnë ndryshe. Pavarësisht këtyre pengesave, shumë të rinj arrijnë të mbeten burim energjie dhe kreativiteti. Ata sjellin ide të reja, sfidojnë normat dhe punojnë për një të ardhme më të mirë.
Por kjo ngrohtësi nuk është gjithmonë e lehtë për t’u ruajtur. Acarin e krijojnë jo vetëm pengesat e jashtme, por edhe dyshimet e brendshme, frika e dështimit dhe ndjenja se ndonjëherë bota është shumë e ftohtë për të ndier diellin. Rinia kërkon përkushtim – kërkon besim në vetvete, kërkon qëndrueshmëri dhe një shpirt të etur për të mos u dorëzuar para realitetit të ngrirë.
Rinia është periudha ku njeriu ka mundësinë të ndërtojë të ardhmen e tij, të ndjekë pasionet dhe të përpiqet për një jetë më të mirë. Edhe pse realiteti shpesh mund të jetë i vështirë, forca, kreativiteti dhe vendosmëria e të rinjve janë ato që e bëjnë të mundur ndryshimin. Një i ri që nuk dorëzohet, pavarësisht sfidave, është si dielli që ngroh edhe në dimrin më të ashpër – një burim shprese dhe energjie për veten dhe për të tjerët.

RINA RAMADANI- Psikologji